Потребителски вход

Запомни ме | Регистрация
Постинг
25.04.2016 00:38 - Простреляно мълчание
Автор: hloris Категория: Лични дневници   
Прочетен: 2898 Коментари: 6 Гласове:
18

Последна промяна: 25.04.2016 13:20

Постингът е бил сред най-популярни в категория в Blog.bg Постингът е бил сред най-популярни в Blog.bg
  



   Простреляно мълчание

      ехти...
      Простреляно мълчание
      взривява
      неизказаното
      в нечии очи...
      Простреляно мълчание
      обезкървавено
      пише
      в нечии души...
      Простреляно мълчание
       монолог на отчаяние
       в себе си реди...
      

       Уви...
       Простреляно мълчание
       не винаги е силен коз...
       Дали?!


       Простреляно мълчание
       кодът свой го съхрани.
      

     
      
      



Тагове:   очи,   мълчание,   простреляно,   коз,   кърви,


Гласувай:
19



Следващ постинг
Предишен постинг

1. kvg55 - Думите прострелват по-лошо от к...
25.04.2016 01:04
Думите прострелват по-лошо от куршуми.
цитирай
2. milady - имаш Откровение....
25.04.2016 08:26
направо ме улучи,хло.
докосваш,многоо ми хареса..
цитирай
3. lupcobocvarov - Владимир Висоцки: Стрелањето на горското ехо
25.04.2016 16:09
1
Во карпи под сртот, каде и ветрот го плаќа цехот,
на такви височини каде со нога не стапнал никој,
си живееше среќно и весело едно планинско ехо
и со одзив ги повторуваше човечките викој, викој.
2
Кога самотијата ко грутка во грло ти се вклешти
а придушениот лелек како глуварче ќе се снове,
крикот за помош ехото ќе го потсили да трешти
и ќе го испорача до ушите на твој близок човек.
3
Мора да беа тоа нелуѓе, со чај од буника задоени,
глуви за својот топот, дојдени од бескрајна пуста,
глас да задушат на живата стена беа настроени
и ехото го врзаа, со партал ја затнаа неговата уста.
4
Саноќ продолжи мачењето, се играа крвави ора,
но од ехото ни лелек ни молба за милост се крена;
а утринта, на разден, го стрелаа ехото на таа гора,
солзи од камења бликнаа од секоја ранета стена.
цитирай
4. hloris - Думите,приятелки-предаjeлки дори са досущ стрели,понякога отровни,ласкателки добри,но винаги оставят следа в нечия душа.
27.04.2016 13:54
kvg55 написа:
Думите прострелват по-лошо от куршуми.


Лоша рана заздравява,лоша дума трудно се забравя.
Два пъти помисли,преди да кажеш нещо,защото думите са и енергийни носители,с определени честотни вибрации,които могат да замърсят енергийното поле дори на изричащият ги.
цитирай
5. hloris - Позна,Юлия,написано в миг на откровение.Това беше и целта...да докосна още някой ...дано съм успяла:)
27.04.2016 13:55
milady написа:
направо ме улучи,хло.
докосваш,многоо ми хареса..

цитирай
6. hloris - Благодаря за хубавото стихо...Висоцки за мен е идол...велик и вечно жив с песните си
27.04.2016 13:57
lupcobocvarov написа:
1
Во карпи под сртот, каде и ветрот го плаќа цехот,
на такви височини каде со нога не стапнал никој,
си живееше среќно и весело едно планинско ехо
и со одзив ги повторуваше човечките викој, викој.
2
Кога самотијата ко грутка во грло ти се вклешти
а придушениот лелек како глуварче ќе се снове,
крикот за помош ехото ќе го потсили да трешти
и ќе го испорача до ушите на твој близок човек.
3
Мора да беа тоа нелуѓе, со чај од буника задоени,
глуви за својот топот, дојдени од бескрајна пуста,
глас да задушат на живата стена беа настроени
и ехото го врзаа, со партал ја затнаа неговата уста.
4
Саноќ продолжи мачењето, се играа крвави ора,
но од ехото ни лелек ни молба за милост се крена;
а утринта, на разден, го стрелаа ехото на таа гора,
солзи од камења бликнаа од секоја ранета стена.

цитирай
Вашето мнение
За да оставите коментар, моля влезте с вашето потребителско име и парола.
Търсене

За този блог
Автор: hloris
Категория: Лични дневници
Прочетен: 2193425
Постинги: 1192
Коментари: 5412
Гласове: 17875
Календар
«  Март, 2024  
ПВСЧПСН
123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031